Ik durf het nog!
Ik ga nog carnavalskledij posten!
Op de school van de zonen werd aan de leerlingen van het 2de
leerjaar gevraagd om als hulpverlener verkleed naar het carnavalsfeest te komen.
Verpleger/verpleegster, dokter,... Zoon 1 zag het echt niet
zitten.
Brandweerman was een optie, maar toen ik voorstelde om zich als
politieman te verkleden, met alles er op en er aan, had hij snel gekozen.
Het plan was om van zo'n platte kussens die je op (lelijke)
tuinstoelen legt een kogelvrije vest te maken. Ik had het helemaal
uitgedokterd, alleen is het niet evident om zo'n kussens in de winter te
vinden.
Ik kocht wel een donkerblauwe sweater, T-shirt met lange mouwen en
pet waar ik de juiste logo's op ging flocken.
Toen we een speelgoedwinkel binnen kwamen, hing er, op ooghoogte
van Zoon 1, een "kogelvrije" vest, met handboeien, fluitje,
walky-talky,... de hele rimram!
Het was al snel duidelijk dat ik geen moeite moest doen om zelf
een kogelvrije vest te maken.
Ook in de sweater moest ik geen werk steken aangezien het gekochte
vestje wat aan de krappe kant was.
Op de rugkant van het T-shirt flockte ik "politie" in
letters, op de voorzijde kwam het logo met het "handje". Ik was ook van plan om de letters er op de pet te zetten, maar zoonlief wees me
er op dat ook daar het "handje" op gezet moest worden. En wat hij
vraagt, doe ik (meestal).
Voor op de pet te flocken had ik even de hulp nodig van Zus 3. We
vulden de pet op met keukenhanddoeken, Zus 3 hield de pet goed vast terwijl
ik stevig drukte met het strijkijzer.
En het resultaat mag er wezen!
Na het carnavalsfeest waren de handboeien stuk en de
walky-talky verloren. Reden genoeg om voor Zoon 1 de verkleedkleren nooit meer
aan te doen. Ook niet meer voor de foto's.
Misschien wil Zoon 2 zich nog wel eens in politieman verkleden...
Zus 1 |
| T-shirt en pet: H&M |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten