Enkele weken geleden deed mijn oudste dochter iets geweldigs, in mijn ogen toch.
Nu moet je niet denken aan iets groots of iets met waaghalzerij,
ze moet nog zeven worden,
haar hartje is best kwetsbaar en grenzen verleggen vraagt tijd, ....
Wat heeft ze nu gedaan?
Ze had een dansoptreden met haar balletgroep.
Van november tot februari, heeft ze elke zondag geoefend.
Tijdens de generale repetitie gaf ze aan geen zenuwen te hebben, maar daarna brak ze in tranen uit.
Nee, niet van de zenuwen, gewoon moe zei ze. Zal wel!
Wij wisten beter!
Haar eerste optreden was af: foutloos, elegant, gracieus, ritmisch, verfijnd, .... = ze was de beste van allemaal!
Het koninklijkballet van Vlaanderen gaat ons nog contacteren:-)
Ja, ik had een beetje last van het syndroom 'mijn-kind-schoon-kind'.
Aan de andere kant heb ik ook wel even gedacht dat ze niet zou dansen, wel opkomen maar niets doen of nog erger = beginnen huilen!
Maar nee, ze heeft dat goed gedaan!
Zodra we te horen kregen dat er dit dansjaar een optreden zou zijn, wist ik, ik maak haar een schone vest.
Een ole, iets dat al heel lang op mijn to-do-lijstje stond!
Bij PIEKE WIEKE vond ik DE stof.
Hoe fijn is het toch om een idee te hebben en dat anderen daar mee toe bijdragen om het werkelijkheid te laten worden!!
In één muisklik had ik alles en nog geen paar dagen later kon ik het ophalen.
Maar dan, ...... dan denk je, ik heb tijd genoeg en november wordt december en december wordt januari. Je denk je wel 'ik moet daar eens aan beginnen' maar dan nog, uitstelgedrag is soms troef bij mij, grrrr.
Eind januari was daar mijn sjot onder mijn gat = naaiweekend!!!
Je hebt daar naaitijd a volenté, hulplijnen langs alle kanten = het ideale moment om er mee aan de slag te gaan. En wat stel je dan vast, die ole zit vrij vlot, snel in elkaar!
Dochterlief is van van de 'twee-zijdigheid' van de vest.
Als ze te lui is, laat ze de binnenkant voor de buitenkant, of was het nu andersom :-)
De voor- en de achterkanten in de binnen- en de buitenstof,
of was het hier nu ook weer andersom :-)
Ze vroeg of ze ook mocht laten zien wat ze al geleerd heeft,
tuurlijk!!
Bij het zien van de poses moet ik toch eerlijk bekennen dat ze misschien toch niet de elegantste is :-)
Ach, ze doet het graag en dat vind ik het belangrijkste!
Nog een detailfoto om af te sluiten,
een beetje glitter maakt het toch wel af, vind ik.
patroon: Ole, zonen09
stoffen: PIEKE WIEKE
boordstof: PIEKE WIEKE
kamsnaps: een vriendelijk hulplijn op het naaiweekend :-)
Wanneer hadden jullie voor het laatst 'last' van het syndroom 'mijn-kind-schoon-kind'?
Fijn paasweekend,
Zus 3!!
Prachtige trui.
BeantwoordenVerwijderenTuurlijk mag je zo fier op je eigen kind. Zo meer hoe liever.
dank je :-)
VerwijderenLeuk geschreven! Knappe vest is het geworden ook. En wat staat je dochter er prachtig mee. Nog van dat zou ik zeggen.
BeantwoordenVerwijderenik vrees dat er idd nog gaan volgen, merci!!
VerwijderenJe mag terecht fier zijn op je dochter en op de Olé ;-) Geniet ervan,eer je het weet is ze zoals mijn dochter 21 jaar!!
BeantwoordenVerwijderenja, ik weet het, het gaat snel :-), dank je!!
VerwijderenIdeaal zeg, dat stofje!
BeantwoordenVerwijderenHier twee fans van de omkeerbaarheid van de Ole (geweldig patroon trouwens!), wordt hun luiheid wat gemaskeerd ;)
merci, ik denk ook dat er nog gaan volgen, het siert hun luiheid :-)
VerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenKnap dat ze durfde!
BeantwoordenVerwijderendank je, dat vond ik ook :-)
Verwijderen