De vrouw die de workshop gaf, was heel duidelijk.
"Ga er maar alvast vanuit, de eerste keer dat je ze zelf maakt, zal het mislukken!!" Helaas voor haar, jiepie voor mij, want op de babyborrel verschenen mijn EERSTE macarons in fel oranje met een blauwe vulling. Alleen jammer dat ik er geen foto's van getrokken heb.
Vorige week kwam dezelfde vriendin op bezoek en ik wou macarons presenteren.
De voorbereidingen waren maandag al getroffen met het idee dat ik ze dinsdag zou maken. Het was opeens weer woensdag en dan zijn er momentjes geweest waar ik dacht "het is om zeep" Mijn amandelpoeder met bloemsuiker was precies wat vochtig geworden en deed niet wat ik dacht dat het moest doen. De lerares had trouwens gezegd dat er niets anders in de keuken mocht gedaan worden dat de temperatuur zou doen stijgen. Tijdens het bakken was manlief aan het afwassen, werden de papflessen volop gesteriliseerd, ....
Na 25 minuten in de oven vertoeven, kwamen ze gemakkelijk los van het bakpapier.SJOEF, poging 2, ook weer gelukt!!
Een nachtje laten rusten en dan een deel 'opvullen' met aardbei-gelei en het andere deel met citroengelei.
Et voilà!
Het stak dochterlief de ogen uit, al die fel roze 'koekjes'. Ze onderging een aantal (al dan niet stiekeme) pogingen om het lekker te vinden maar helaas lijkt ze daarin net iets te veel op haar vader, ook geen fan van amandelen.
Van manlief kreeg ik wel een mooie schotel om ze op te presenteren.
zus 3
njammie :)
BeantwoordenVerwijderen(hoe kunt ge nu niet van amandelen houden ;-) )
dochter nummer 2 zit nog maar aan patatjes maar ik hoop binnen enkele maanden :-) dit WEL met haar te kunnen delen :-))
BeantwoordenVerwijderenoh woow, ik zou dat oo kwel es willen proberen bakken! ze zien er super uit!
BeantwoordenVerwijderen