Klassiek geruit (doodskoppen) hemdje

Ik zag de stof bij Habiba in Leuven, al 2 zomers geleden, en ik zag er onmiddellijk iets stoers in voor Zoon 1.

Groteva werd, afgelopen week, 100 jaar. Toch wel een hele speciale dag. Een ideaal moment om iedereen in het nieuw te steken.
(Ik heb er nog even over getwijfeld. Kan je een doodskoppen hemdje maken voor een verjaardagsfeestje van een 100-jarige? Maar moemoe (oké, nog geen 100 maar al wel oud) had nog niet gezien dat het doodskopjes waren... Het kon, vond ik dus.)

En wat ook kon, en wat ik wel super vond, is dat er 2 hemdjes uit gemaakt konden worden!

Een hele tijd geleden kocht ik "het Grote Naaiboek" van Femma. Ik vond er een aantal bruikbare modelletjes instaan, en de uitleg vooraan zag er heel grondig uit.
Ik zag mezelf al, zonder de hulp van Joma en alleen, bij mij thuis, een hemdje maken.

Ik besloot om "het klassiek geruit hemdje" te maken. Een mooi modelletje met op de rug een plooi, en aanpassend. (Misschien nu al wat spijt, want zo lang gaan ze niet mee gaan.)
Het zelf maken liep niet echt zoals gepland. Het begon al bij het begin, het overnemen van de patroontjes. De maten, die mijn Zonen nodig hadden, stonden er niet tussen. Help, Joma!
Ook bij het stikken van de mouw aan de mouwbies was er discussie. En het boek... gaf er niet onmiddellijk uitleg over, jammer...
Het hemdje voor zoon 1 werkte ik af met blauwe kamsnaps en blauwe paspel, dat van Zoon 2 met gele kamsnaps en gele paspel.

Maar kijk! Zijn ze niet geslaagd?

Zus 1